نکات طلایی در انتخاب بهترین کود برای درخت گردو

بهترین کود برای درخت گردو
فهرست مطالب

بهترین کود برای درخت گردو

آیا می‌دانستید بهترین کود برای درخت گردو می‌تواند تفاوت چشمگیری در باردهی آن ایجاد کند؟ درخت گردو از پنج تا هفت سالگی شروع به باردهی می‌کند، اما باردهی اقتصادی آن حدود 15 تا 20 سال بعد از کاشت آغاز می‌شود.

برای داشتن درختان گردوی سالم و پربار، انتخاب کود مناسب اهمیت ویژه‌ای دارد. بهترین کود برای درخت گردو، کودهای حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم (NPK) هستند که نقش مهمی در رشد و باروری این درختان دارند. همچنین، کودهای آلی مانند کود کبوتر و کود مرغ به دلیل داشتن نیتروژن، پتاسیم و فسفر بیشتر، برای بهبود کیفیت خاک و افزایش محصول بسیار مفید هستند.

در واقع، هر هکتار باغ گردو به حداقل 200 تا 500 کیلوگرم کود آلی و شیمیایی نیاز دارد. بنابراین، اگر می‌خواهید بدانید چکار کنیم درخت گردو پربار شود، استفاده از کود مناسب در زمان مناسب یکی از مهم‌ترین اقدامات است.

در این مقاله، ما به شما نکات طلایی در مورد بهترین کود برای درخت گردو را آموزش می‌دهیم و به شما کمک می‌کنیم تا از درختان گردوی پربار و سالم لذت ببرید.

خرید بهترین کود های ارگانیک از رویش سبز

آماده‌سازی خاک و شرایط اولیه قبل از کوددهی

بهترین کود برای درخت گردو

قبل از اینکه به سراغ انتخاب بهترین کود برای درخت گردو برویم، باید خاک را برای پذیرش این کودها آماده کنیم. همانند ساختن خانه‌ای محکم که به پی و بنیان قوی نیاز دارد، درخت گردو نیز برای رشد و باردهی مطلوب به بستری مناسب احتیاج دارد.

اهمیت آزمایش خاک

آزمایش خاک یکی از مهم‌ترین اقدامات قبل از کاشت نهال گردو است. به گفته کارشناسان، انتخاب نادرست خاک می‌تواند باغدار را تا مرحله ورشکستگی پیش ببرد. این آزمایش به ما کمک می‌کند تا از وضعیت دقیق خاک، میزان مواد شیمیایی، درصد آلاینده‌ها و عناصر فلزی سنگین آگاه شویم.

بهترین زمان برای آزمایش خاک باغ گردو، اول بهار یا اواخر پاییز است. در این زمان‌ها فعالیت‌های فضای سبز کمتر بوده و نتایج آزمایش می‌تواند برای کوددهی پاییزه یا بهاره مورد استفاده قرار گیرد. آزمایش پاییزه امکان کاربرد کود را همراه با زیر و رو کردن خاک فراهم می‌سازد، در حالی که آزمایش بهاره وضعیت تغذیه‌ای را خصوصاً در مورد نیتروژن بهتر نشان می‌دهد.

در آزمایش خاک باغ گردو، موارد زیر بررسی می‌شوند:

  • میزان pH خاک (مناسب‌ترین pH برای گردو بین ۶ تا ۷.۵ است)
  • میزان شوری خاک
  • مواد آلی موجود در خاک
  • ترکیبات فسفر
  • غلظت اکسیژن و رطوبت خاک
  • عناصر سنگین و کاتیون‌های فلزی

نقش زهکشی و تهویه خاک

زهکشی مناسب خاک نقش حیاتی در رشد و باردهی درخت گردو دارد. درختان گردو در خاک‌های سنگین با زهکشی نامناسب نمی‌توانند به خوبی رشد کنند. رطوبت بالای خاک تأثیر نامطلوبی بر رشد و عملکرد این محصول خواهد داشت.

برای تشخیص زهکشی مناسب، می‌توانیم به رنگ خاک توجه کنیم. خاک با زهکشی مناسب معمولاً رنگ یکنواخت قهوه‌ای یا قهوه‌ای مایل به قرمز دارد که نشان‌دهنده رسیدن هوای کافی به ریشه‌هاست. در مقابل، خاک خاکستری با رگه‌های قرمز و زرد نشان می‌دهد که نیاز به زهکشی مجدد دارد.

بهترین نوع خاک برای درخت گردو، خاک لومی است که ترکیبی از ۴۰ درصد شن، ۴۰ درصد سیلت و ۲۰ درصد رس همراه با مواد هوموسی است. این خاک حاصلخیزتر بوده، رطوبت را بهتر نگه می‌دارد و زهکشی مناسبی دارد. همچنین، عمق چاله برای کاشت نهال باید حداقل ۴۵ تا ۶۰ سانتی‌متر باشد تا ریشه‌ها بتوانند به خوبی رشد کنند.

پاکسازی علف‌های هرز و آبیاری اولیه

علف‌های هرز دشمنان درخت گردو هستند و باید قبل از کوددهی حذف شوند. این گیاهان ناخواسته در جذب مواد مغذی با درخت گردو رقابت می‌کنند و به عنوان منبع زمستان‌گذرانی آفات و بیماری‌ها عمل می‌کنند.

علف‌های هرز با ریشه‌های سطحی‌تر، اولین سیستم ریشه‌ای هستند که با آب و مواد غذایی تماس پیدا می‌کنند. بنابراین، آب و عناصر غذایی به میزان کافی به درختان نخواهد رسید. آفاتی مانند شته‌ها و کنه‌های تارعنکبوتی می‌توانند زمستان را در لابه‌لای شاخ و برگ علف‌های هرز سپری کنند و در فصل جدید، مایه آلودگی آفت در باغ را افزایش دهند.

برای کنترل علف‌های هرز می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد:

  1. کنترل مکانیکی: استفاده از دست یا ابزار وجین برای حذف علف‌های هرز
  2. دیسک زدن: زیر و رو کردن خاک برای خشک شدن ریشه علف‌های هرز
  3. آفتاب‌دهی به زمین: پوشاندن زمین آبیاری شده با نایلون در روزهای گرم سال

آبیاری مناسب یکی از عوامل اصلی رشد و نمو درخت گردو است که بیشترین تأثیر را بر عملکرد و کیفیت محصول دارد. توجه داشته باشید که خاک باید همیشه مرطوب باشد اما خیس نباشد. اصلاح سیستم آبیاری از روش سطحی به قطره‌ای نیز می‌تواند در کاهش رویش علف‌های هرز مؤثر باشد.

با رعایت این نکات و آماده‌سازی مناسب خاک، می‌توانیم زمینه را برای استفاده از بهترین کود برای درخت گردو فراهم کنیم تا به نتایج مطلوبی در باردهی و کیفیت محصول دست یابیم.

شناخت انواع بهترین کود برای درخت گردو

بهترین کود برای درخت گردو

انتخاب درست کود مناسب برای درخت گردو تأثیر مستقیمی بر میزان محصول، کیفیت میوه و سلامت درخت دارد. برای دستیابی به نتیجه مطلوب، آشنایی با انواع کودها و نقش هر یک در رشد درخت گردو ضروری است. در ادامه، مهم‌ترین انواع کود برای درخت گردو را بررسی می‌کنیم.

کودهای نیتروژنی و نقش آن‌ها در رشد برگ

نیتروژن یکی از عناصر حیاتی برای درخت گردو محسوب می‌شود. این عنصر در تشکیل اسیدهای آمینه که ساختمان پروتئین‌ها را تشکیل می‌دهند، نقش اساسی دارد. کودهای نیتروژنی به رشد شاخه‌ها و ریشه‌های درختان کمک می‌کنند و با گسترش فرآیند فتوسنتز، تولید مواد مغذی را افزایش می‌دهند.

برای تأمین نیتروژن مورد نیاز درخت گردو، می‌توانید از این کودها استفاده کنید:

  • کود نیترات آمونیوم (NH₄NO₃)
  • کود نیترات پتاسیم (KNO₃)
  • کود اوره (CO(NH₂)₂)
  • کود سولفات آمونیوم ((NH₄)₂SO₄)
  • کود نیترات کلسیم (Ca(NO₃)₂)

باید توجه داشت که کمبود نیتروژن در درخت گردو با زرد شدن برگ‌ها مشخص می‌شود. همچنین، نیتروژن کافی باید در خاک وجود داشته باشد تا درخت گردو پربار و مقاوم شود.

کودهای فسفردار برای تقویت ریشه

فسفر یکی از سه عنصر اصلی برای رشد و سلامت درختان گردو است و نقش مهمی در فرآیند فتوسنتز دارد. این عنصر تأثیر بسزایی بر افزایش میزان مقاومت ساقه‌ها، برگ‌ها و به‌ویژه ریشه‌های درختان دارد.

مهم‌ترین فواید کودهای فسفردار برای درخت گردو عبارتند از:

  • تقویت و توسعه سیستم ریشه‌ای
  • کمک به تقسیم سلولی و ایجاد سلول‌های جدید
  • افزایش مقاومت درخت در برابر بیماری‌ها، سرما و گرما
  • بهبود کیفیت محصول و افزایش مواد مغذی در میوه [101، 103]

برای تأمین فسفر مورد نیاز درخت گردو می‌توانید از کودهای زیر استفاده کنید:

  • کود سوپرفسفات
  • کود تریپل فسفات (TSP)
  • کود دی آمونیوم فسفات (DAP)

علائم کمبود فسفر در درخت گردو شامل رشد ضعیف، کوچک شدن برگ‌ها و کاهش تراکم شاخ و برگ است. البته باید مراقب بود که استفاده بیش از حد کود فسفر می‌تواند مانع جذب سایر مواد مغذی مانند روی و آهن شود.

کودهای پتاسیم برای مقاومت در برابر تنش

پتاسیم یکی از بهترین و مناسب‌ترین انتخاب‌ها برای درخت گردو است زیرا این درخت را در برابر سرما، خشکسالی و گرما مقاوم می‌سازد. کود پتاسیم نقش حیاتی در ارتقای رشد، سلامت و بهره‌وری درختان گردو دارد.

مزایای اصلی استفاده از کودهای پتاسیم برای درخت گردو عبارتند از:

  • افزایش مقاومت در برابر خشکسالی و بیماری‌ها
  • کمک به انتقال قندها و سایر مواد مغذی در درخت
  • بهبود اندازه، رنگ، طعم و کیفیت کلی مغز گردو
  • تنظیم باز و بسته شدن روزنه‌های گیاهی و افزایش جذب آب
  • فعال‌سازی آنزیم‌های جذب در گیاه

برای تأمین پتاسیم مورد نیاز درخت گردو می‌توانید از این کودها استفاده کنید:

  • کلرید پتاسیم (KCl)
  • سولفات پتاسیم (K₂SO₄)
  • نیترات پتاسیم (KNO₃)
  • فسفات پتاسیم (KH₂PO₄)

بهترین زمان برای استفاده از کود پتاسیم، اواخر زمستان و اوایل بهار (قبل از شروع جوانه‌زنی) و نیز پیش از گلدهی است. به‌علاوه، کودهای پتاس بالا مانند پتاس ۸۰ درصد بمب و پتاس ۶۰ درصد شوک از جمله محصولات مؤثر برای تأمین پتاسیم درخت گردو هستند.

کودهای آلی مانند کمپوست و کود حیوانی

استفاده از کودهای آلی برای درخت گردو مزایای فراوانی دارد. این کودها علاوه بر تأمین عناصر غذایی، ساختار خاک را نیز بهبود می‌بخشند. کمپوست از بهترین کودهای آلی برای درخت گردو است که از تجزیه مواد آلی مانند پسماندهای حیوانی، گیاهان در حال پوسیدگی و زباله‌های آشپزخانه به دست می‌آید.

مزایای استفاده از کودهای آلی برای درخت گردو:

  • تأمین مواد مغذی ضروری مانند نیتروژن، فسفر و پتاسیم
  • بهبود ساختار خاک و افزایش نگهداری آب در خاک
  • تأمین عناصر ریزمغذی مورد نیاز درخت

کود مرغ یکی از بهترین کودهای حیوانی برای درخت گردو است، زیرا نسبت به کود اسب یا گاو، مقدار نیتروژن، پتاسیم و فسفر بیشتری دارد. این کود مواد آلی به درخت اضافه می‌کند که ظرفیت نگهداری آب را افزایش می‌دهد.

درختان گردو در سال‌های اولیه که در حال رشد و ریشه‌بندی هستند، به کودهای آلی یا حیوانی همراه با کودهای شیمیایی نیاز دارند که باید در فصل زمستان به صورت چال‌کود در سایه‌انداز درخت چال شوند. این کار باعث می‌شود درخت گردو بتواند انرژی مورد نیاز خود را برای رشد و باردهی تأمین کند.

زمان‌بندی مناسب برای کوددهی

بهترین کود برای درخت گردو

زمان صحیح کوددهی به اندازه انتخاب بهترین کود برای درخت گردو اهمیت دارد. کوددهی در زمان نامناسب، نه تنها تأثیری ندارد، بلکه گاهی به درخت آسیب می‌رساند. بنابراین، باید با دقت به زمان‌بندی مناسب برای تغذیه درختان گردو توجه کنیم.

کوددهی در بهار و تابستان

بهار یکی از بهترین فصل‌ها برای کوددهی درخت گردو است. در این زمان، پس از اتمام سرمای زمستان و قبل از ظهور برگ‌ها، درخت در حال رشد بوده و نیاز بیشتری به مواد مغذی دارد. مناسب‌ترین وقت برای کوددهی بهاره، درست قبل از جوانه‌زنی و آغاز رشد درخت در فصل جدید است.

در این دوره، کودهای نیتروژنی برای تقویت رشد جوانه‌ها، برگ‌ها و شاخه‌ها بسیار مفید هستند. همچنین، عناصر پتاسیم و فسفر نقش مهمی در تقویت درخت برای شکوفه‌زایی دارند. باید توجه داشت که زمان گلدهی، بدترین موقع برای کوددهی است، زیرا هرگونه اقدام در این زمان می‌تواند به نابودی گل‌ها منجر شود.

در اوایل تابستان، پس از ریزش گل‌ها، می‌توان از کودهای حاوی نیترات کلسیم و فسفر استفاده کرد تا به تولید و حفظ میوه‌ها کمک شود. این کودها برای افزایش قوام گردو در زمان شکل‌گیری و انبارداری ضروری هستند.

کوددهی در پاییز و زمستان

پاییز نیز فصل مناسبی برای کوددهی است. پس از برداشت محصول، درخت گردو به استراحت می‌رود و می‌تواند مواد مغذی لازم را برای زمستان ذخیره کند. در واقع، بعد از برداشت، گیاه شروع به ذخیره مواد مغذی باقی‌مانده در تمام قسمت‌های درخت می‌کند.

از سوی دیگر، درباره کوددهی زمستانه نظرات متفاوتی وجود دارد. برخی منابع، زمستان را بهترین زمان برای کوددهی می‌دانند زیرا درخت در خواب است و با تغذیه مناسب، نیروی خود را برای فصل رشد جمع می‌کند. در مقابل، برخی دیگر معتقدند فصل سرما اصلاً مناسب کوددهی نیست.

تفاوت زمان کوددهی برای نهال و درخت بالغ

نهال‌های گردو و درختان بالغ نیازهای متفاوتی دارند. برای تعیین زمان دقیق کوددهی، باید حتماً از نظر متخصص استفاده کرد. چه بسا در سال‌های ابتدایی، با توجه به میزان نیاز درخت و شرایط خاک، کوددهی اصلاً لازم نباشد.

معمولاً زمان کوددهی درختان گردو از دو سالگی به بعد است. در سال‌های اولیه، آبیاری و بهبود وضعیت خاک اهمیت بیشتری دارد. برای درختان بالغ بالای 15 سال، باید از ترکیب خاصی از کودها در طی سه دوره در اوایل بهار، تابستان و پاییز استفاده کرد.

به طور کلی، برای دستیابی به بهترین نتیجه، آزمایش خاک قبل از تنظیم برنامه کوددهی ضروری است تا با عناصر مختلف خاک و کمبودهای آن بیشتر آشنا شویم.

روش‌های صحیح استفاده از کود

پس از انتخاب بهترین کود برای درخت گردو، باید روش مناسب استفاده از آن را بدانیم. روش صحیح کوددهی تأثیر مستقیمی بر جذب مواد مغذی و در نتیجه باروری درخت گردو دارد. در ادامه، سه روش اصلی کوددهی را بررسی می‌کنیم.

چالکود و نحوه اجرای آن

چالکود یکی از مؤثرترین روش‌های کوددهی برای درختان گردو است. در این روش، کود به طور مستقیم در دسترس ریشه‌های درخت قرار می‌گیرد. برای اجرای صحیح چالکود باید:

  • چاله‌هایی با عمق ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر در محدوده سایه‌انداز درخت حفر کنید
  • حتماً چاله‌ها را در انتهای سایه‌انداز درخت ایجاد کنید، نه نزدیک تنه
  • بسته به سن درخت، ۲ تا ۴ چاله برای هر درخت کافی است
  • از ترکیب کودهای آلی (مانند ورمی‌کمپوست) با کودهای شیمیایی استفاده کنید

نکته مهم این است که چاله را نزدیک تنه درخت حفر نکنید، زیرا این کار می‌تواند به ریشه آسیب برساند و درخت را مستعد بیماری کند.

محلول‌پاشی و آبیاری همراه با کود

محلول‌پاشی روشی مناسب برای رساندن سریع مواد مغذی به درخت گردو است. این روش به‌ویژه زمانی که رشد ریشه به دلیل بیماری یا خشکی متوقف شده، اهمیت پیدا می‌کند.

برای محلول‌پاشی مؤثر:

  • کود را با آب رقیق کرده و روی شاخه و برگ درختان اسپری کنید
  • محلول‌پاشی را در دمای کمتر از ۲۷ درجه سانتی‌گراد انجام دهید
  • بهترین زمان محلول‌پاشی، اوایل صبح یا هنگام غروب است
  • مقدار مصرف در حالت محلول‌پاشی، یک لیتر کود در ۴۰۰ لیتر آب است

در روش آبیاری همراه با کود (کودآبیاری)، می‌توان کود مایع را همراه با سیستم آبیاری به باغ گردو وارد کرد. این روش در کاهش مصرف کود و افزایش اثربخشی آن بسیار مؤثر است.

مقدار مناسب کود برای هر درخت

تعیین مقدار دقیق بهترین کود برای درخت گردو باید بر اساس آزمایش خاک انجام شود. با این حال، می‌توان به برخی دستورالعمل‌های کلی اشاره کرد:

  • برای نهال‌های جوان، حدود ۱۱۳ گرم کود NPK با نسبت ۱۵-۱۵-۱۵ کفایت می‌کند
  • برای کود NPK با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ یا ۲۰-۲۰-۲۰، به اندازه یک گلدان کوچک برای هر چاله کافی است
  • با افزایش سن درخت، میزان کود مصرفی باید حدود ۱۰٪ افزایش یابد
  • برای درختان بالغ، میزان کود به اندازه تنه درخت بستگی دارد، برای هر اینچ از قطر تنه حدود یک پوند کود مصرف کنید

به یاد داشته باشید که آبیاری سطحی پس از چالکود به انتقال مواد مغذی به همه نقاط خاک کمک زیادی می‌کند. در نهایت، کوددهی متعادل و به موقع کلید اصلی دستیابی به باردهی مطلوب درخت گردو است.

نکات تکمیلی برای افزایش باردهی درخت گردو

برای کسانی که به دنبال افزایش بازدهی درختان گردو هستند، علاوه بر انتخاب بهترین کود برای درخت گردو، نکات تکمیلی دیگری نیز وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد. این اقدامات مکمل می‌توانند تأثیر چشمگیری بر میزان محصول و کیفیت گردوی تولیدی داشته باشند.

هرس اصولی برای نوررسانی بهتر

هرس درخت گردو با بسیاری از درختان دیگر متفاوت است و ارتباطی مستقیم با میزان باردهی دارد. هرس کردن درختان گردو به دو صورت فرم‌دهی و باردهی انجام می‌شود. هرس فرم‌دهی در سال‌های اولیه و قبل از رویش مجدد شاخه‌ها، و هرس باردهی پس از چیدن میوه‌ها و پیش از ریزش برگ‌ها صورت می‌گیرد. برای هرس درخت گردو، باید شاخه مرکزی و شاخه‌های بالاتر از آن را انتخاب کرده و شاخه‌های اضافی اطراف را حذف کنید تا نور بیشتری به شاخه‌های پایین‌تر برسد.

اصولاً برای گسترش مناسب درخت و رسیدن نور به تمام برگ‌ها و شاخه‌ها، هر سال حدود یک‌پنجم تاج را هرس کنید. این کار به افزایش عملکرد و باردهی درخت کمک بسیاری می‌کند.

ترکیب کودهای آلی و شیمیایی

استفاده همزمان از کودهای آلی و شیمیایی، بهترین روش برای تغذیه کامل درخت گردو است. کودهای آلی مانند کود دامی پوسیده، کمپوست و کود مرغی مواد آلی خاک را افزایش داده و ظرفیت نگهداری آب را بهبود می‌بخشند، در حالی که کودهای شیمیایی عناصر مورد نیاز درخت را به سرعت تأمین می‌کنند.

برای درختان جوان گردو، ترکیب کودهای آلی با کودهای فسفره برای توسعه سریع‌تر ریشه‌ها و کودهای نیتروژنه برای تحریک رشد شاخ و برگ بسیار مؤثر است. البته باید دقت کرد که ریشه نهال هرگز به طور مستقیم با کود تماس نداشته باشد.

پیشگیری از آفات و بیماری‌ها

رسیدگی و نگهداری مطلوب باغ از لحاظ آبیاری، هرس مناسب، تغذیه بهینه، حذف علف‌های هرز و بهداشت باغ می‌تواند به شکل مؤثری در کنترل آفات نقش داشته باشد. علف‌های هرز می‌توانند به عنوان محل زمستان‌گذرانی آفاتی مانند شته‌ها و کنه‌ها عمل کنند.

برای کنترل آفات و بیماری‌های درخت گردو، اقدامات زیر ضروری است:

  • افزایش جریان هوا در باغ از طریق هرس مناسب و تراکم کمتر کشت
  • کنترل آبیاری و کاهش رطوبت باغ برای جلوگیری از بیماری‌های قارچی
  • استفاده از ارقام مقاوم در برابر آفات و بیماری‌ها
  • تقویت درختان با کودهای حاوی سیلیس و کلسیم برای افزایش مقاومت در برابر آفات مکنده مانند شته‌ها و کنه‌ها

در صورت مشاهده علائم آفت، روش‌های کنترل بیولوژیک مانند استفاده از حشرات مفید، اولویت دارند و در موارد ضروری می‌توان از سموم مناسب استفاده کرد.

نتیجه گیری | رویش سبز

درخت گردو برای رشد مطلوب و باردهی بالا، نیاز به تغذیه‌ای دقیق و علمی دارد. انتخاب بهترین کود برای درخت گردو، نه‌تنها کیفیت مغز گردو را افزایش می‌دهد بلکه موجب سلامت عمومی درخت و مقاومت آن در برابر تنش‌های محیطی می‌شود. کودهای نیتروژنی، فسفردار و پتاسیم‌دار، به همراه کودهای آلی مانند کمپوست و کود مرغ، ترکیب مناسبی برای تأمین نیازهای غذایی این درخت ارزشمند هستند. همچنین، آماده‌سازی خاک، کنترل علف‌های هرز، آزمایش خاک و مدیریت صحیح آبیاری نیز نقش کلیدی در اثرگذاری بهتر کودها دارند. با رعایت این نکات، باغداران می‌توانند شاهد محصولی پربار، باکیفیت و سودآور از درختان گردوی خود باشند.

منابع: راهنمای کوددهی گردو – زومکشت

سوالات متداول

بهترین زمان برای کوددهی درخت گردو اواخر زمستان و اوایل بهار (پیش از جوانه‌زنی) و نیز پیش از گلدهی است. برخی کودهای آلی را می‌توان در پاییز نیز به خاک اضافه کرد.

در سال‌های اولیه رشد درخت گردو، ترکیب کود آلی با کود شیمیایی بهترین نتیجه را دارد. صرفاً استفاده از کود آلی ممکن است عناصر موردنیاز درخت را به‌طور کامل تأمین نکند.

علائم کمبود نیتروژن شامل زرد شدن برگ‌های قدیمی، رشد کند و کاهش تراکم شاخ و برگ درخت است. آزمایش خاک نیز بهترین راه برای تشخیص دقیق کمبود عناصر غذایی است.

خاک لومی با زهکشی مناسب، ترکیبی از شن، سیلت، رس و مواد آلی بهترین نوع خاک برای درخت گردو است. این خاک توانایی نگهداری رطوبت و تأمین اکسیژن ریشه را دارد.

با وجین دستی، دیسک‌زنی و آفتاب‌دهی می‌توان علف‌های هرز را حذف کرد. همچنین، اصلاح سیستم آبیاری به روش قطره‌ای به کاهش رشد علف‌های ناخواسته کمک می‌کند و اثربخشی کوددهی را افزایش می‌دهد.

2 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

language